EY zamanın hükümdarlığı altında geçen ömürlerden birine sahip olma şansını elde etmiş ademoğlu,sen ki fıtratının gerektirdiği sıradanlık hissiyatıyla kelam edersin,sen uyanabil ki güneşi göresin,gör ki ona şükredesin,kaybet ki geri gelsin diye dua edesin..
Sen elinde tuttuğun şeyi kaybetme hissini her günün devranıyla yaşamassan,neye sabredeceksin,neyi merak edeceksin?
Her zaman biyerlere varmaya çalışmak duygusuyla yaşamak , yolun sonuna geldiğinde verdiğin emeklerin karşılığına kavuştuğunda değerlenecek...bırak karanlık seni ürpertsin ki,güneşin aydınlığına sıcağına kavuştuğunda hiç bırakmayacakmış gibi sarılabilesin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder